Vitale Voeding

“Not everything that counts can be counted; and not everything that can be counted counts.”  William Bruce Cameron

Afgelopen half jaar heb ik veel lessen mogen volgen over vitale voeding en dat vond ik reuze interessant, want er is een groot verschil tussen gangbare voeding en ‘vitale voeding’. Wat dat is? Dat leg ik je hier graag uit.

Vitale voeding is veerkrachtige voeding. Dat wil zeggen: voeding dat de kans heeft gekregen natuurlijk te groeien, unieke (eigen) eigenschappen te ontwikkelen, om weerstand op te bouwen in weer en wind, om te overleven (misschien zelfs ziekte uit eigen kracht doorleefd en getrotseerd hebben) en (de mogelijkheid heeft) om voort te planten. Voeding met ‘zelf herstellend vermogen’.

Van oudsher aten mensen de voeding die in hun directe omgeving groeide, rondliep, zwom of vloog, al dan niet ambachtelijk bewerkt. Om voeding te kunnen beoordelen of het ‘goed’ was, gebruikten mensen hun zintuigen. Er was geen keuringsdienst van waren en ook geen hygiëne voorschriften die konden helpen bij het maken van een keuze.

Nu hebben we steeds meer een gefragmenteerde kijk op voeding ontwikkeld. Dat betekent dat we, dankzij de wetenschap, weten uit welke onderdelen (bijvoorbeeld voedingsstoffen) voeding bestaat, omdat deze onderdelen ‘meetbaar’ zijn. Daarmee hebben een helder inzicht in de samenstelling en de mechanische werking van de natuur. We vertrouwen erop dat dat voldoende is om te weten of iets goed of niet goed is.

Met deze kijk op voeding laten we de zintuiglijke en persoonlijke waarnemingen (gevoelens en ervaringen) links liggen, want deze zijn moeilijk in cijfers uit te drukken. We verliezen hiermee het zicht op wat een levend organisme (én dus ook voeding) is. Vitaliteit laat zich moeilijk vangen in weeg-, tel-, of meetbare eenheden. We kunnen bijvoorbeeld een appel uitsplitsen in verschillende stoffen, maar van die verschillende stoffen kunnen we geen appel meer maken. Wat is dat dan, dat wat de verschillende stoffen bindt en maakt tot een appel?

Een vitale keuken vraagt om een andere manier van denken over voedingskwaliteit. Namelijk een manier van denken die niet langer voedingsstoffen centraal stelt, maar levensprocessen. Vitaliteit is een wonderlijk krachtencomplex, dat bestaat uit een ontzettend nauwkeurig uitgebalanceerde samenwerking van levensprocessen (zoals: verterings-, voortplanting-, ademhalings-, uitscheidings-, groei- en warmteprocessen). Wanneer we naar de plantaardige voeding kijken, kunnen we vaststellen dat de verschillende plantdelen (wortels, stengels, blad, bloem, vrucht, zaden) verschillende functies hebben. Daarom is het zo belangrijk om gevarieerd te eten. Zowel voor mens, als voor dier.

Wanneer koeien in de intensieve melkveehouderij zijn ‘uitgemolken’, worden ze uit de kudde gehaald en geslacht. De koeien hebben altijd veel krachtvoer gekregen en veel levenskracht gegeven. Dit vlees komt veelal bij supermarkten en slagers terecht. Wat een verschil in beleving.

Onze koeien lopen dag en nacht buiten in natuurgebieden waar ze een bijzonder breed palet aan grassen, kruiden, bomen, zaden (bijvoorbeeld eikels), etc. genieten. Allemaal vitale planten van een vitale bodem, wat vitale voeding is voor onze dieren. Dieren met weerstand, die weer en wind trotseren en op eigen kracht ziekte doorleven en overleven. En dat kun je waarnemen, voelen en proeven!

Wil je graag meer weten over vitale voeding? Dan kan ik je het boek ‘Barstensvol leven’ van Petra Essink en Paul Doesburg zeker aanbevelen. Het antwoord voor een vitale en gezonde toekomst. https://www.petraessink.nl/boek